„Podejmowanie gości jest sztuką. To także wielka radość i satysfakcja.”

Moja kulinarna pasja ma swój początek we wspomnieniach z dzieciństwa. Już jako kilkuletnia dziewczynka przyglądałam się jak moja Babcia, znająca kuchnię od podszewki, serwowała w swoim krynickim pensjonacie potrawy z okolic jej rodzinnego Lwowa czy Stanisławowa. Bywał więc na stole barszcz ukraiński, zgliwiały ser, pielmieni ze śmietaną, studzienina. Do dzisiaj zdarza mi się sięgać do jej przepisów, jednak najczęściej powraca do mnie po prostu wspomnienie tej ciepłej radości, jaka wiązała się z przyjmowaniem gości. Po ukończeniu Liceum Muzycznego wybrałam studia na Wydziale Historii Sztuki, Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nie interesowała mnie kariera pianistki, tak oczekiwana przez moją najbliższą rodzinę. Już właściwie wtedy wiedziałam, że jedyną sztuką, która naprawdę mnie interesuje jest sztuka kulinarna. Dziś, wspólnie z mężem, mam przyjemność prowadzić restaurację, która daje mi możliwość realizowania moich kulinarnych fascynacji i dzielenia się tą radością z naszymi gośćmi.

Uwielbiam się rozwijać i kształcić. Tak trafiłam do Akademii Kurta Shellera, gdzie spędziłam fantastyczny czas. Słuchałam, obserwowałam, pytałam no i przede wszystkim gotowałam jak szalona. Zrobiłam też wielki, odważny, ale jakże naturalny w tej branży krok – zawitałam do Le Cordon Bleu. To najsłynniejsza i najbardziej renomowana szkoła kulinarna na świecie. Le Cordon Bleu dał mi bezterminowy paszport do świata kulinariów.